Susmak, Tanrının vereceği en büyük ceza türüdür.
Susmak…
Konuşmak, ifade etmektir, susmak her zaman konuşmak eyleminin zıttı değildir, bazen KONUŞAMAMAK eyleminin ya da eylemsizliğinin de zıttıdır.
Ve işte tam da en büyük ceza burada başlar…
Bir kadın görürsün,
Bir kadın seversin,
Bebek teninde, baharı koklarsın sarılınca…
Sıcak ellerini tutmak istersin, hayaller kurmak geleceğe dair, gözlerine bakınca dünyanın geri kalanı karanlık olur, tüm ışıklar onu gösterir…
Konuşsan bitecek bir rüya, işte burada başlar susmak…
Susmak bir sarmaldır, her susuş, başka bir susuşu çağırır.
Derin sessizlikler,
Derin düşünceler,
Sonra bir an gelir…
O kadar susmuşsundur ki, konuşsan da artık bozulacak bir rüya kalmaz…
Susmak, kaybetmektir….
